επέβαλαν οι δανειστές στη χώρα. Είναι το «ακριβό τίμημα» που πλήρωσε, στη διάρκεια της οκταετίας, ο ελληνικός λαός για την «οιονεί χρεοκοπία», στην οποία οδήγησαν τη χώρα άφρονες πολιτικές ηγεσίες. Συνέβαλε, βέβαια, στο μέγεθος αυτής της «περιπέτειας» και ο «άστοχος» τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης από τους Ευρωπαίους εταίρους, που επιχειρήθηκε, όχι - κυρίως - με κριτήρια ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αλλά, πρωτίστως, ιδιοτελούς στήριξης των ευρωπαϊκών τραπεζών…
Σε αυτό το πλαίσιο, η κριτική της αντιπολίτευσης για το πολυνομοσχέδιο μοιάζει με τον πατροκτόνο που επικαλείται στο δικαστήριο, ως ελαφρυντικό, ότι έμεινε… ορφανός! Για τον «φόνο» της χρεοκοπίας επικαλούνται, ως ελαφρυντικό, τον… ΣΥΡΙΖΑ (όταν δεν του τη φορτώνουν), ο οποίος παρέλαβε το «μνημονιακό πλαίσιο» που δημιούργησαν οι ίδιοι και επιχειρεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση.
Ξεχνάει, επίσης, η αντιπολίτευση τις πλούσιες και δυσάρεστες εμπειρίες της από την κυβερνητική θητεία της, που θα έπρεπε να την έχουν κάνει σοφότερη. Αντί να επιδοκιμάζονται η ρεαλιστική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, με κριτήριο το συμφέρον της χώρας και τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς συσχετισμούς, και η απομάκρυνσή του από τα ανεδαφικά πολιτικά στερεότυπα της προηγούμενης περιόδου, αντίθετα… καταγγέλλεται γι’ αυτό! Η ΝΔ, από τη μια, θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ πιο… αριστερό, ενώ, από την άλλη, καταγγέλλει την κυβέρνηση γιατί δεν εμφανίζεται ως… «ιδιοκτήτης των έκτακτων προγραμμάτων», δηλαδή των πολιτικών λιτότητας.
Το εντυπωσιακό, πάντως, είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση επιμένει στην καταστροφολογική γραμμή για την οικονομία, ενώ όλες οι ενδείξεις μαρτυρούν ότι η χώρα εισέρχεται σε έναν νέο, θετικό κύκλο, που, σε συνδυασμό με την έξοδο από τα μνημόνια, θα δημιουργήσει νέες, ευνοϊκές συνθήκες. Ο «εγκλωβισμός» του κ. Μητσοτάκη σε ένα οικονομικό και πολιτικό «αφήγημα» ξεπερασμένο από την πραγματικότητα και η έλλειψη ευελιξίας και προσαρμογής στα νέα δεδομένα είναι προφανή.
Πολιτική «χαρακωμάτων» κάνει, όμως, και στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ακόμα και στα λεγόμενα εθνικά θέματα. Την ώρα που ως κόμμα είχε τη «θέση του Βουκουρεστίου», πήγε μικροπολιτικά να «κρυφτεί» πίσω από τον Καμμένο και την έλλειψη… δεδηλωμένης.
Εκαναν, έτσι, στη ΝΔ έναν μικροπολιτικό κύκλο, για να ξαναβρούν στην πορεία τη… «θέση του Βουκουρεστίου»! Αστοχες και αστόχαστες περιπλανήσεις, που δείχνουν έλλειμμα τακτικής και στρατηγικής. Αντί να δουν τι θα κάνουν με τους «μακεδονομάχους» στο εσωτερικό του κόμματός τους, πήγαν να «μεταφέρουν» μικροπολιτικά το πρόβλημα στην κυβέρνηση, χάνοντας τη μεγάλη, εθνική εικόνα. Το ίδιο συνέβη και με την επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα και με τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς, όπου η ΝΔ συμπεριφέρεται ως… ΜΚΟ. Το πρόβλημα είναι ότι έχει χάσει το παιχνίδι της «μεγάλης εικόνας».
Στην οικονομία, πάλι, η θέση της ότι η παρούσα κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να κλείσει τις αξιολογήσεις, να εφαρμόσει τα μέτρα και να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, οδηγώντας τη σε ένα νέο αναπτυξιακό περιβάλλον, διαψεύστηκε από την πραγματικότητα, που φέρει και την «υπογραφή» των δανειστών.
Η αξιωματική αντιπολίτευση το ’χει ρίξει στον μικροκομματικό «ανταρτοπόλεμο» με έντονα στοιχεία λαϊκισμού. Μείζον παράδειγμα, η κριτική που ασκεί στο πολυνομοσχέδιο, που όντως έχει αρκετές δυσάρεστες ρυθμίσεις για τους πολίτες, αλλά εμπεριέχει και το «κλειδί» για κάτι ευρύτερα επωφελές για τη χώρα: την έξοδο από τη μνημονιακή επιτροπεία, με ένα «πιστοποιημένο διαβατήριο», που της εξασφαλίζει την είσοδο σε έναν νέο αναπτυξιακό κύκλο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη σημαντική ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας. Ο… Μαδούρο, ευτυχώς, συνεργάζεται άψογα με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, και δημιουργεί γέφυρες ισχύος με τις γειτονικές χώρες, προωθώντας αποτελεσματικά τα εθνικά και οικονομικά συμφέροντά μας.
Αλλά με γραμμή «καταστροφολογίας» και «Βενεζουέλας», ποιος μπορεί να πάρει στα σοβαρά τη ΝΔ;...
Πηγή: Νέα Σελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου